Verslag onderlinge wedstrijd 30 september 2012
De laatste twee activiteiten van de zomeragenda van Starrenburg waren het oefenparcours op 16 september en de Onderlinge Wedstrijd op 30 september.

16 september hebben een tiental combinaties onder leiding van André Weel een oefenparcours gesprongen. Het oefenen bestond er uit dat je niet meteen naar huis hoefde als het even niet lukte. De hindernissen waren gewoon op maat en ook bijzonder genoeg om soms knap ingewikkeld te zijn. Maar door de aanwijzingen van André stegen ruiters en paarden en pony's boven zichzelf uit.

Een geweldige dag die zeker voor herhaling vatbaar is Paola!

30 september de laatste onderlinge wedstrijd. Het weer hield ons even in spanning of de bakken het zouden houden, maar deze waren zondagochtend in prima staat.

18 combinaties verschenen aan de start, de een met veel ervaring, de ander voor het eerst. Zoals ik de resultaten heb gezien kon iedereen tevreden naar huis. Lukte de ene proef wat minder, dan ging de ander wel weer beter. Voor de dagprijzen werden de punten bij elkaar opgeteld, voor het kampioenschap telde alleen de hoogste proef mee.

Na de dressuur ontstond spontaan een springwedstrijd. Jayne liet zien dat ze niet alleen voor de kar kan lopen, maar ook kan springen. Evita liep als bejaarde ook nog een pittig parcours. Evita genoot zichtbaar en Selina had het ook naar haar zin.

De drie kleintjes streden tegen elkaar in de barrage. Helaas een balk voor Pleun. Sabine reed zo snel als ze kon maar Jet en Laura wisten zoveel af te snijden dat ze toch de snelste tijd hadden.

Daarna ging het parcours omhoog. Didi gooide bij het oefenparcours een balk eraf, waardoor iedereen ineens hoop kreeg. Je zou toch kunnen winnen van Sandra. Helaas gooide Fanisha en Domino in het gewone parcours een balk er af en Zowé in de barrage. Didi liet nu geen been meer hangen, dus Sandra was wederom een terechte winnaar.

Daarna de kuren op muziek. De sfeer is precies als bij de bonte avond op kamp heb ik gemerkt. Spanning, lachen, spullen bij elkaar zoeken, waar is de muziek. Pony die niet uit het land te krijgen is, jasjes die nog aan moeten.

Maar wie mee deed heeft super zijn best gedaan. Marije en Selina als hippies, compleet met peaceteken op de billen. Mede door deze verzorgde afwerking gingen zij met de eerste prijs naar huis.

Maaike en Trees als een variant op de Blues Brothers. Ik hoop dat die baarden er nog af gaan. Pleun, Jet en Sabine als single ladies. Die drie pony's van Gerard blijven super om zo bij elkaar te zien lopen. De meiden hadden het ook heel leuk gedaan.

En dan nog de roze dames, oftewel de South Korea Killers. Een keurige proef met een super grappig einde.

Daarna nog parade en de prijsuitreiking. Hoe je op een kampioenswedstrijd de kampioenen kan vergeten te huldigen is me een raadsel, maar dat terzijde.

Met Pleun Boon als AB kampioen, Milly Megens als pony kampioen en Sandra Kaandorp (met haar D pony) als paardenkampioen, heeft Starrenburg er weer een drietal waardige kampioenen bij.

De Oude Woonstal heeft prachtige dekens ter beschikking gesteld voor de kampioenen die door de club nog geborduurd zullen worden.

Op het moment van typen zal de chinees nog gegeten moeten worden, maar dat wordt vast een waardige afsluiting van een geslaagde dag.

Iedereen bedankt voor een hele zomer werken om alle wedstrijden en alles er om heen weer goed te laten verlopen.

De uitslag van deze wedstrijd en de eindstand van het clubkampioenschap is hier te vinden.

Verslag ponykamp 2012
Ponykamp 2012 in Wateren

Gaan we wel mee, of gaan we niet mee. Dat was weken lang de twijfel. Zo'n groep die ogenschijnlijk in de zelfde samenstelling al jaren samen op ponykamp gaat. De film op de terugkomavond trok ons over de streep. Wat zag het er gezellig uit. En dit jaar een nieuwe locatie, dus voor iedereen een nieuwe omgeving.

Even was het nog spannend of het kamp wel door zou gaan, maar uiteindelijk was er toch een leuke groep van ongeveer 30 mensen, helemaal leuk.

De eersten gingen donderdagochtend al op pad. Na het verdelen van boxen en slaapkamers was het tijd voor een ritje om de omgeving te verkennen. Dat dat nog niet mee viel bleek wel, want de eerste rit werd er meteen een van ruim twee uur, alle paadjes en paaltjes leken op elkaar. Na de soep met broodjes was het een gezellig avond van kletsen en drinken. Ook kwamen nog een aantal mensen aan die nog hadden moeten werken.

De volgende dag eerst de paarden voeren en dan zelf ontbijten. Helaas regende het pijpenstelen. Dat zou 's middags beter worden en dat gebeurde ook. De ruiters gingen op pad voor hun rit, begeleid door een paar stoere dames op de fiets en de menners gingen ook op stap.

Ik zelf ging lekker aan de wandel met Wicky, de gezelschapspony van Gideon van Saskia.

Na de heerlijke nasi was het tijd voor spelletjes. Grappig om te zien hoe fanatiek ineens iedereen wordt, terwijl niemand dat van plan was. Maarten en Bon hadden leuke spellen bedacht. Vooral ringsteken op de "gekke" fiets was favoriet. Het groepsspringen op een plank was vooral hilarisch door de materiaalpech. Bert verdient een pluim als doelwit met een pan op zijn helm voor de eieren.

Na de spelletjes was het tijd voor de Bonte Avond. Niet de favoriet van iedereen, maar het hoort bij een kamp en is toch wel erg leuk om te doen en om naar te kijken. Het thema van dit jaar was boerderij, vlechten en overals waren veel te zien.

Voor volgend jaar is het thema "ziekenhuis", dus begin maar met het verzinnen van een act! Daarna werd er flink gedanst, onvermoede talenten kwamen te voorschijnen, echt een super gezellige avond.

Zaterdag was het prachtig weer. Jayne ging nu onder het zadel mee en niet voor de kar. Ik ging mee met Henk, Bert en Joke en de trouwe Wonny. Amber en Isabel gingen mee achter de kar.

In Diever zou ik ruilen met Maaike die op een Haflinger van de Alberthoeve reed, om ook weer eens een buitenrit te kunnen maken. Nadat we elkaar gevonden hadden was de wissel een feit. Valerie ging met de kar mee terug, die was moe geworden van de Fjord Marc. Maaike reed deze naar huis.

Helaas was Jeanette gevallen met de fiets toen Fanisha schrok van een hunebed met een dikke knie als resultaat. Gelukkig kwam man Henk later, dus de mantelzorg was meteen geregeld.

's Avonds was het tijd voor een heerlijke barbecue. Zodra het om barbecueën gaat zijn het altijd de mannen die gaan koken, dat doen ze goed! Toen het donker was, werd het tijd voor de spokentocht. Wie er nog niet bang was, werd dit wel door de verhalen van eerdere spooktochten. En die waren niet overdreven. Lopen in een donker bos, wetend dat er elk moment iets of iemand te voorschijn gaat komen, doet wonderlijke dingen met de zenuwen. Compliment voor de stoere verkleders, echt heel goed gedaan.

Zondag was nog tijd voor een korte rit. De menners gingen weer samen op pad, de ruiters gingen in verschillende groepjes maar troffen elkaar allemaal bij een meer, waar flink gespetterd werd in het water. Een geweldige afsluiting van een fantastisch weekend. (ondertussen was ik met Wicky aan het wandelen. Op het bungalowpark raakte die los, waarna ik 10 minuten achter een witte pony aan heb lopen rennen. Gelukkig ging hij gras eten en kon ik hem pakken, voor hij de weg overstak. Was erg goed voor mijn conditie!)

Al met al was het een heel geslaagd weekend met een leuke groep in een prachtige omgeving en een super accommodatie. Maaike en ik gaan volgend jaar zeker weer mee, en laten Zowé dan niet meer thuis.

Oefenparcours springen op zondag 16 september
Op zondag 16 september zal André Weel op veler verzoek een springparcours opzetten.
Kijk voor tijden en deelnemers in deze flyer

Informatie over droes
Naar aanleiding van het bevestigen van Droes op een pensionstal in onze praktijk en de daarna ontstane berichtgeving in verschillende media willen wij u graag informeren over de ziekte Droes.

Droes is een ziekte die veroorzaakt wordt door een bacterie. Een besmet paard krijgt meestal binnen 3 tot 14 dagen een heftige keelontsteking met koorts, de zieke paarden willen niet of nauwelijks eten en hebben geelgroene neusuitvloeiing. Vaak (maar zeker niet altijd) veroorzaakt het abcessen van de lymfeknopen onder aan de kaak of achter het strottenhoofd. Als dit laatste het geval is, wacht de dierenarts met het geven van antibiotica tot de abcessen doorgebroken zijn. Slechts een enkele keer vraagt de ziekte een dodelijk slachtoffer, het overgrote deel van de besmette paarden herstelt restloos. Er is voor Droes geen meldingsplicht.

Nadat ze de ziekte doorgemaakt hebben is het grootste deel van deze dieren voor langere tijd immuun. Veel paarden krijgen Droes als veulen of jong dier en zijn pas weer gevoelig voor herbesmetting tegen de tijd dat ze een oud paard zijn.

Dit is ook één van de redenen dat alleen op stallen waar voornamelijk jonge paarden staan (opfokstallen) gezien wordt dat de complete stal besmet is. De andere reden is dat Droes dan wel heel besmettelijk is, maar voornamelijk via direct contact door slijmdeeltjes en pus (dus niet meer dan enkele meters door de lucht). Daarnaast kan Droes wel langere tijd in de omgeving overleven (en dus ook meegenomen op kleding enz.), maar vooral als die omgeving erg nat is. Door deze vochtgevoeligheid, de verworven immuniteit van oudere paarden, het feit dat pensionstallen een gemengde leeftijdsamenstelling hebben en het handhaven van de juiste hygiënemaatregelen zien we dan ook dat de kans op een snelle verspreiding van de ziekte niet zo groot is.

Een klein deel van deze dieren blijft echter drager zonder verdere ziekteverschijnselen. En precies deze dieren vormen nu juist een grote bron van besmetting.

Deze paarden zijn aan de buitenkant niet herkenbaar maar kunnen bij vermindering van de weerstand opnieuw Droes veroorzaken. Aangezien veel paarden van eigenaar wisselen en veel eigenaren één of enkele malen van stal wijzigen, kan er vanuit gegaan worden dat op iedere stal wel één of meerdere dragers aanwezig zijn. Heel vaak hebben eigenaren ook geen enkel idee dat hun paard een droesinfectie doorgemaakt heeft. De redenen hiervoor zijn dat de verschijnselen niet altijd even specifiek zijn en de kosten van het nemen van een neusswab om de diagnose te stellen vrij hoog zijn. Dat maakt dat (stal)eigenaren in het algemeen niet erg gemotiveerd zijn om te achterhalen wat voor “verkoudheid” er in hun stal rondwaard. Zeker als het zoals zo vaak maar één of enkele paarden betreft en er daarna geen ziektegevallen meer bij komen.

De betreffende pensioneigenaar is gelukkig wel bereid geweest deze kosten te maken, zodat verdere besmetting zoveel mogelijk voorkomen is. De besmette dieren zijn direct geïsoleerd en hygiënemaatregelen zijn genomen. Het aantal besmettingen is beperkt.

Samenvattend: